Dagboek

2ee

Dagboek Romee & Roos

Text Box: 03-09-2009 Weer terug in Nederland. Vanmorgen hebben we afscheid genomen van LiveBlue en zijn we vertrokken uit Port Napoleon met een te veel kleine taxi. Blijkbaar hebben de Fransen kleinere koffers dan de Nederlanders. Met enig proppen en de hoedenplank op schoot past alles en iedereen er in. Dan een uurtje met de taxi naar het vliegveld In Marseille. Iets verlaat vliegen we naar Nederland, maar met de wind in de rug landen we op de geplande tijd. Voor je het weet sta je weer op Nederlandse bodem. Romee en Roos vinden het leuk al het Nederlandse. De bagage van ons komt als eerste, dus kunnen we de trein nog halen richting Enschede. Wel een Duitse trein (altijd gevaarlijk). Een warm onthaal volgt op het Sparrendaal. De Opa’s en Oma’s, zusjes en nichtjes staan allemaal al te wachten. Iedereen is blij. Eerst aan de koffie en daarna naar de cafetaria. Lekker patat speciaal en een frikandel speciaal of pikanto. Dat hebben we wel gemist. We kunnen nu terug kijken op een onvergetelijke reis waarbij we hele mooie plaatsjes hebben bezocht, leuke mensen en medezeilers hebben ontmoet. Iedereen is een grote ervaring rijker. De leukste mensen die we ontmoet hebben zijn wel ons 4. Doordat we geen TV en Internet hadden hebben we veel gekletst, school en spelletjes gedaan en gelezen. We hebben elkaar en met name Romee en Roos veel beter leren kennen. Ik ben er van overtuigd zij ons ook en dat is allemaal heel positief uitgepakt. Iets om nooit meer te vergeten en altijd te blijven herinneren. —— Einde Zeereis ——- 02-09-2009 Inmiddels is de boot uit het water., de mast eraf en hebben we met z’n vieren ingepakt, schoon gemaakt, in de was gezet, het onderwaterschip verzien van nieuwe anti-fouling en 1000 muggen dood geslagen, want die zijn hier ‘s avonds wel. Nu alles zo’n beetje klaar is vliegen we morgen lekker naar huis en gaat de boot volgende week op transport naar Hindeloopen. 31-08-2009 Gisteravond nog even lekker met z’n vieren uit eten geweest in Marseille, al hadden sommigen wel te veel gegeten. Vanmorgen met mooi weer en wind stilte vertrokken voor ons laatste stuk naar Port Napoleon. Eenmaal aangekomen, begonnen met de grote schoonmaak en opruiming. De zeilen, buiskap en bimini zijn er al af. Morgenvroeg om half 9 wordt de boot uit het water gehaald en liggen we hier nog 2 dagen op het droge. 29-08-2009 Vandaag zijn we wezen shoppen. Eerst boodschappen en daarna voor koffers en tassen. De koffers en tassen hadden we achter gelaten in Koper—Slovenië, omdat we geen ruimte voor ze hadden op de boot. Even achter het centrum vonden een bazaarachtige omgeving waar we precies vonden wat we zochten. Goedkoop en groot en eventueel voor eenmalig gebruik. Het inpakken kan dus beginnen. 28-08-2009 Vandaag zijn we van Port Miou naar Marseille gezeild. Zoals al wel vaker begonnen we met bijna wind stilte en in eens van nul op honderd in 10 seconden begon het hard te waaien. Even zaten we met geknepen billen want je weet niet wanneer de wind toename stopt en een weer bericht hadden we vanmorgen niet gekregen van de havenmeester. Maar uiteindelijk bij zo’n 20 knopen wind, windkracht 5 a 6 bleef de wind constant en konden we onder een gereefd grootzeil de koffie met een appelpuntje nuttigen. Met 7 knopen per uur richting Marseille om de rotsen heen. Tegen twee uur waren we in de haven van Marseille, een rendez-vous met 26 jaar geleden toen ik hier voor het eerste vertrok voor een reis van 6 maanden met het Nedlloyd containerschip Rotterdam. De haven van Marseille kent 1350 plaatsen, maar i.v.m. met een regatta was er geen plaats bij de grootste yachtclub. Gelukkig vonden we een mooi plekje in de gemeente haven, redelijk beschut tegen de Mistral. Want de Mistral laat sinds afgelopen nacht van zich weten. Met een windkracht 7 tot 8 en af en toe windstoten tot windkracht 9, worden we tegen de kade gedrukt en gaat de boot behoorlijk te keer. Ook hebben we na aankomst een Internetcafé bezocht en daar onze tickets voor de terug reis geboekt. Maandag varen we naar Port Napoleon. Daar gaat onze boot weer op de wal en we hebben dan tot donderdag om de boot klaar te maken voor vertrek. Donderdagmiddag (3/9) vliegen we dan met KLM om 12:00 uur terug van Marseille naar Amsterdam. Het laatste stuk gaan we, net als we vertrokken zijn, met de trein naar Enschede. Home sweet home. 25-08-2009 Vandaag zijn we verder gezeild richting Port Miou, een kalksteen “fjord” dicht bij het plaatsje Casis. Weer hadden we wind mee, dus op de ankerplaats de zeilen al gehesen. Hier blijven we twee nachten liggen, om het dorpje te bezoeken, een wandelroute te lopen en omdat het morgen in de namiddag gaat onweren. Daarna vertrekken we richting een van eilanden hier voor de kust. Omdat de Mistral zaterdag op komt zetten proberen we dan vrijdag in Marseille aan te komen. Een veilige haven hopen we. Dit betekend ook dat we volgende week op ons eind station Port Napoleon aan komen. Daar gaat de boot uit het water, moeten we het onderwaterschip van nieuwe anti-fouling voorzien en de boot in de was zetten. Ze heeft veel te lijden gehad van het zoute water en de vaarkunsten van onze directe buren. Ook hebben we besloten haar terug te halen naar Hindeloopen. Zo kunnen we volgend jaar niet alleen in de zomervakantie maar ook in de weekenden zeilen. Als we in Marseille zijn maar eens even kijken of de KLM ons goed gezind is en nog een plekje heeft om ons terug te brengen naar Nederland. Iedereen wil wel weer naar huis, maar Roos heeft al een paar keer gedroomd dat ze thuis was en weer met Jill kon spelen. 24-08-2009 Na een paar lekkere dagen relaxen in de haven van Bormes zijn we vanmorgen vertrokken richting St. Pierre des Embiez. Een mooie zeiltocht van zo’n 30 mijl. Met windkracht 5 en een voor een windsekoers (wind van achteren) waren we met een uur of 5 over. Morgen gaan we verder richting Casis. Aankomend weekend moeten we ergens beschutting zoeken omdat de Mistral dan voorbij komt met windkracht 7/8. Het aftellen is begonnen voor de terug reis is begonnen.. 20-08-2009 Wat doe je op een drukke schooldag. ‘s Morgens vroeg opstaan, een bezoek aan een kasteel en een marktje in Cannes, een paar boodschappen doen en dan vertrekken richting St. Tropez. In de baai van St. Tropez was veel golfslag van motorboten en werden we heen en weer geslingerd. Op weg naar St. Tropez, zo’n 4 uur varen, hebben Romee en Roos hun huiswerk gemaakt. Aan het einde van de middag nog even een catamaran gehuurd en even lekker gezeild. Daarna toch maar een hek-anker uitgelegd om rustig te kunnen bbq-en. Nog een spelletjes, website bijwerken en de dag is om. Tijd om lekker te gaan slapen en gelukkig is het voor anker een stuk minder warm aanboord dan in de haven. Morgen weer een drukke dag. 19-08-2009 Vanmorgen al op tijd op de trein gestapt naar Grasse. Een stadje dat bekend is om zin parfumfabrieken. Twee van deze fabrieken hebben we bezocht, waaronder het parfumhuis Fragonard. Weer eens wat anders. Erg leuk en interessant om te zien hoe het van proces tot stand wordt gebracht om heerlijke geuren te maken voor parfums, zeepjes enz. De rondleidingen zijn gratis, om natuurlijk aan het eind van de rondleiding je lekker te maken, iets van hun producten te kopen. Natuurlijk kunnen we de verleiding niet weerstaan en de liefde van de vrouw….. Vanavond voor de verandering maar eens genoten van een lekker Mc Donalds menu. 18-08-2009 Vandaag zijn we aangekomen in de haven van Cannes. Even water tanken en de accu’s weer opladen. Naast veel kleine bootjes liggen hier ook grote mega jachten. We liggen bijna met het anker in de stad bij het Palais de Congress. Het is hier toerisme ten voeten uit. Grote stad, erg druk en belachelijke prijzen voor een café au lait (€4,80) of een Italiaans ijsje. Niet echt geweldig. Morgen een dagje het binnenland in met de trein naar Grasse en dan zien we weer verder. We hebben nog ongeveer 130 mijl te gaan tot het eind station Port Napoleon. 17-08-2009 Inmiddels hebben we onze laatste nachtelijke oversteek van Corsica naar Zuid Frankrijk goed volbracht. De tijd die we op Corsica hebben doorgebracht was iets korter dan we hadden voorspelt, maar we hadden de baaitjes wel even gezien. Ook door de beperkte mogelijkheden om nog iets van het vaste land te zien en de windvoorspelling deze week waren voor ons reden over te steken naar de vaste wal van Zuid Frankrijk. Romée wilde graag nog naar Monaco, dus dat was onze koers naar het vaste land. De wind tijdens de oversteek pakte iets anders uit dan in de voorspellingen stond en kwam recht van voor. Niet echt handig voor de oversteek. Na een paar uur zeilen in de middag hebben we toch maar besloten de motor aan te zetten. De rest van de overtocht hebben we helaas op de motor moeten doen. ‘s Nachts was de zee spiegelglad, geen zuchtje wind. Om 8 uur ‘s ochtends kwamen we aan in Monaco. Onze hoop was om in de bekende haven midden in de stad te gaan liggen, maar er was helaas geen plek. Ook in 3 andere havens in de omgeving hadden we pech. Tegen half 2 hebben we toen maar besloten om voor anker te gaan in de mooie baai van Villefranche sur Mer. Een leuk stadje en vanaf hier rijdt de trein ieder uur richting Monaco. De volgende dag, zondag, dus met de trein naar Monaco. Jack en ik kwamen al gauw tot de conclusie dat de indruk die de haven van Monaco jaren geleden op ons maakte, niet meer hetzelfde is. We zijn duidelijk al teveel gewend geraakt aan alle gigantische privéjachten op het water. Na de lunch hebben we een bezoek gebracht aan het Oceanographyc museum. Dit bezoek begon mooi. Prachtige aquariums met een ontzettend veel verschillende vissen met prachtige vormen en kleuren en wat er verder onder water leeft. Dit museum is opgericht door prins Albert I van Monaco en ook veel van zijn vondsten die hij heeft meegenomen tijdens zijn avonturen op zee zijn hier te vinden. Na het bekijken van een korte documentaire op een tv, hebben we onze fotocamera laten liggen. Pech voor ons want de vinder bleek helaas geen eerlijke vinder. De vele foto’s die Romée hier gemaakt heeft van prachtige vissen en nog een paar van Monaco en de oversteek zijn we dus kwijt. Vandaag een rustige dag op het water, Roos en Romée moesten tenslotte weer naar school, net als al hun andere klasgenootjes. Wel weer even wennen. Verder lekker gezwommen en in het plaatsje Villefranche rondgewandeld. Ook nog even een kaartje gekocht voor de klas. Morgen varen we verder richting Cannes. 13-08-2009 We zijn nu een paar weken op Corsica, in Frankrijk dus en er zijn ons een paar dingen opgevallen. Van de Italianen zijn we natuurlijk al wel iets gewend als het om “toeristen”prijzen en wisselgeld gaat, maar hier wordt je toch regelmatig verrast. Als je een Internet code krijgt van de havenmeester blijkt een dag later dat het wifi netwerk in de haven geen bereik heeft, maar dat je daarvoor naar de KvK verder op moet. Als de havenmeester zegt naar de boot te komen, komt hij niet opdagen. Als je boodschappen besteld bij de Spar worden ze gratis bezorgt tussen 19:00 en 20:00uur. Dus niet! Ze worden niet bezorgd, konden de boot niet vinden, dus helaas pindakaas. De treinen staken. De bus van 17:00uur komt om 18:10uur en als een optocht ter ere van de geboortedag van Napoleon om 11:30 staat aangekondigd begint deze rustig een uur later. Dit is allemaal niet zo erg, we zijn met vakantie en hebben de tijd, maar het is toch steeds weer verrassend en dit geeft je te denken. Was Napoleon nu zo bij de tijd, een geniaal krijgsheer of deed hij gewoon alles met de Franse slag en zette daarmee (zonder dat hij het zelf wist) de vijand op het verkeerde been. Misschien is dit iets te kort door de bocht, maar misschien zit er toch een kern van waarheid in. Morgen gaan we richting het vaste land, in de buurt van Monaco. We vertrekken in de ochtend en zijn dan de volgende dag in de middag over. Dan is het nog 150 mijl en 3 weken zeilen tot ons mooie avontuur voorbij is. Helaas we zullen het missen. 11-08-2009 Op vrijdag 7 augustus zijn we vanuit Bonifacio langs de westkust noordelijk gezeild en hebben we aan een afgelegen strandje voor anker gelegen. De volgende dag doorgezeild naar de baai van CapoMoro waar we 2 dagen hebben gelegen. Een gezellige drukke baai met een prachtig zandstrand waar we heerlijk hebben gezwommen en op het terras konden genieten van een koude rosé en Grenadine. Gisteren zijn we aangekomen in Ajaccio, de hoofdstad van het eiland en de geboortestad van Napoleon Bonaparte. Zo heet dan ook bijna elk gebouw, straat of plein in deze stad. Op 13,14,15 augustus wordt hier zijn geboortedag gevierd, dus we laten ons verrassen. We liggen met onze boot tegen de vissershaven aan in het bruisende gedeelte van de stad. Franse chansons zorgen voor de Corsicaanse gezelligheid. Dit geldt helaas niet altijd voor Franse vriendelijkheid. Dat hebben we vaker gehoord. Ons plan was om vanuit Ajaccio een reis met de trein naar de bergen te maken. Deze U trinichellu uit begin 1900 gaat via haarspeldbochten, langs rotsen en afgronden, door tunnels en over bruggen naar het plaatsje Corte, maar helaas staakt hier het treinpersoneel. Dus misschien morgen met de bus naar de watervallen, want ook de huurauto’s zijn ivm hoogseizoen tot het eind van deze maand al gereserveerd. Helaas dus…. 6-8-2009 Gisteren aangekomen in Bonifacio op Corsica. ‘S ochtends op tijd vertrokken vanuit Palau en met een mooi windje naar Corsica gezeild. Een stukje van ongeveer 15 mijl, dus met een kleine 3 uur waren we over. Prachtig zoals je aankomt varen bij Bonifacio. Gigantische krijtsteenrotsen, waarop de oude vestingstad is gebouwd (zie foto’s). Ook weer een nieuwe dimensie hier met het ankeren. In de baai vlak voor de haven en de stad is een inham waar je kunt ankeren met lijnen naar de rotsen. Het is er smal en er liggen boten tegenover elkaar. Heel gezellig maar er lopen wel allerlei ankerlijnen over elkaar heen. Een mooi spektakel ‘s avonds bij het aankomen en ‘s ochtends bij vertrek om te zien hoe iedereen zijn anker hier weer probeert uit te bevrijden. Vandaag de oude bovenstad bezocht. Een middeleeuwse aanblik. De huizen gebouwd boven de afgrond en ook het uitzicht over de rotsen zijn heel bijzonder om te zien. ‘s Middags zijn we na een tip van Nederlandse buren met de dinghy naar buiten gevaren om in een van grotten hier te gaan kijken (zie foto’s).De opening bovenin de rotsen waardoor het licht valt heeft de vorm van het eiland Corsica. 4-8-2009 We liggen te wachten in Palau op beter weer. Maandagochtend wilden we vertrekken naar Bonifacio op Corsica, maar de wind was aanzienlijk harder dan voorspelt. Vannacht ook een onstuimige nacht gehad met harde wind. We liggen aan een ankerbol in Palau, dus de boot zwaait van links naar rechts en de landvasten waarmee we aan de ankerbol vastzitten, staan af en toe zo strak, dat je het gevoel hebt dat ze elk moment knappen of dat de boot uit elkaar wordt getrokken. Hopelijk is het morgenvroeg beter en kunnen we dan gaan. Inmiddels afscheid genomen van iedereen. De familie Wind is weer op het vliegtuig gestapt en met de Scarpa’s hebben we in Cala du Volpe nog een leuke dag doorgebracht. De Ten Bosjes zijn druk met de tent inpakken. Zij vetrekken morgen naar het Gardameer. Voor ons nu tijd om met z’n vieren nog even flink te genieten van het laatste deel van onze reis. 31-07-2009 Ronald, Esther en Gijs zijn inmiddels ook gearriveerd op Sardinië in Palau. Hier staan ze 10 dagen op de camping. Afgelopen dinsdag zijn we gezellig met z’n allen uit eten geweest en op woensdag een dagje mee met ons op de boot. Een mooi stuk gezeild naar een leuke baai, waar we lekker konden zwemmen. ‘s middags weer gezeild naar het eiland Maddalena, waar we in het stadje in de haven hebben aangelegd. Heerlijk met z’n allen door de straatjes geslenterd en natuurlijk op het terras genoten van Italiaans ijs. Er gaat geen dag voorbij….. Daarna hebben Rosalie, Gijs, Romée en Roos nog even afkoeling gezocht onder de heerlijke fontein (zie foto). Daarna was het tijd om afscheid te nemen. Wij bleven met Rosalie in Maddalena en zij gingen met de veerboot terug naar Palau. Inmiddels liggen we in de baai Cala du Volpe aan de Costa Smeralda, waar we vandaag blijven liggen. Rosalie gaat vandaag van boord en morgen komt de familie Scarpa ons nog een dagje gezelschap houden. 24-07-2009 In de middag komen Dianne en Rosalie aan, na een lange reis uit Nederland. We gaan de Maddalena eilanden verkennen. Zaterdags waait het nog hard en gaan we met de ferryboot naar het plaatsje Maddalena. Een prachtig plaatsje op het eiland om te shoppen of lekker op het terras te genieten van de Italiaanse gelato. Op zondag zeilen we dan met 20 knopen naar de prachtige baai op Isola Santa Maria, één van de noordelijke Maddalena eilanden, waar we lekker bbq-en en wandelen over het parelwitte strand. De volgende dag varen we door naar Caprera, één van de zuidelijke eilanden. Het ziet er hier weer heel anders uit met veel groen en rotsen, maar ook erg mooi. Het in en uit stappen in de dinghy valt niet mee voor de familie Wind. De een duikelt op de steiger en de ander valt in het water. 23-7-2009 Vandaag komen Pa, Ma, Saskia, Gavino, Nina, Noa, Karen, Tom en Bloem op bezoek. Gelukkig is het weer rustig en kunnen we op de motor een mooie tocht maken en ‘s middags lekker zwemmen in een baaitje. Saskia heeft de nieuwe joy-stick meegenomen en de boegschroef doet het dus ook weer. Na een drukke dag aanboord is het afscheid erg heftig. Bezoek is altijd leuk, maar afscheid nemen wordt steeds zwaarder. 22-07-2009 Na de harde wind in Olbia zijn we met z’n tweeën doorgevaren naar de mooie baai Golfo Pero en Cala Bitta. We hebben nog even gechecked wat een overnachting kost in de haven van Porto Cervo, maar na de bevestiging van €184,— per nacht om in je eigen boot te mogen slapen varen we snel door naar Cala Bitta. In Cala Bitta gaan we even aan land om wat te drinken op een terrasje. Na terugkomst waait het erg hard, te hard om de boot alleen voor anker te laten liggen. De boot giert heen en weer achter het anker. Andere boten zijn allang vertrokken. We hebben geluk gehad dat ze er nog ligt en dat het anker heeft gehouden. Dit had ook anders af kunnen lopen. De boot op de rotsen bijvoorbeeld. 20-07-2009 De afgelopen twee dagen hebben we bezoek gehad van Karen, Tom en Bloem. De meisjes stonden natuurlijk te popelen om hun kleine nichtje na lange tijd weer eens te zien. Eindelijk konden ze uren aan haar besteden en kon Bloem hun eindelijk is beter leren kennen, zo werd verteld. Met kriebels in de buik werden de minuten afgeteld en eindelijk in de middag was iedereen er. Eerst maar in Olbia gebleven en de volgende dag naar Tavolara gezeild. Nog een verdwaalde dolfijn gezien en zwemmen en bbq’en in een leuke baai. De tijd was zo om en voor we het wisten stonden we weer op de kade afscheid te nemen. Dit keer was het echter anders, na maanden samen met z’n vieren te hebben rond gevaren gingen Romee en Roos mee met Karen en Tom. Drie nachten logeren bij Saskia en Gavino en Opa en Oma. Met gemengde gevoelens stonden we op de kade met z’n tweeën achter blijvend. 19-07-2009 Het is alweer even geleden dat we wat hebben geschreven en we zijn inmiddels al op Sardinië. Maar natuurlijk even een terugblik. Vanaf Lipari, waar we in de haven vervelende golven (ferry boten) van opzij hadden zijn we de volgende dag doorgevaren naar weer een ander vulkaaneiland Filicudi. De tocht ernaar toe, ongeveer 20 mijl hebben we mooi kunnen zeilen. Het eiland op zich, was niet zo bijzonder, erg groen met wat huisjes en een paar restaurantjes. De volgende morgen zijn we al vroeg vertrokken naar het eiland Ustica. Een tocht van 65 mijl, dus de hele dag zeilen. Midden op zee met alleen maar water om je heen, zie je dan ineens een eilandje. Dit is Ustica, een eiland met een hoofdweg die rondom het eiland loopt. Deze is 9 km lang. Verder een haventje en met flink wat trappen naar boven kom je in het enige dorpje. Ze leven hier van de visserij en scuba diving. In de haven is er dan ook veel bedrijvigheid met duikers die komen en gaan. Van hieruit vertrekken we voor onze langste zeiltocht naar Sardinië, 185 mijl. De wind werkt niet mee, dus we zijn genoodzaakt hier 4 nachten te blijven. Het is noordenwind en de golven rollen rechtstreeks de haven binnen. Twee dagen ging de boot behoorlijk tekeer en gingen we flink van heen en weer. Een dag hebben we 2 scooters gehuurd en hebben we hiermee een rondje om het eiland gemaakt. Aangezien de enige strandjes aan de andere kant van het eiland waren, konden we hier mooi naartoe. Hier hebben we gesnorkeld en zoals verwacht, zag de onderwaterwereld er erg mooi uit. Na regelmatig het weer checken op internet, besluiten we net als onze buren, een Spanjaard en een Belg, op zondagmorgen 12/7 om 5 uur ‘s ochtends te vertrekken naar Sardinië. De tocht hebben voornamelijk op de motor volbracht. Wel het grootzeil bijgezet en af en toe de fok, waardoor de boot iets beter op de golven lag. Doordat de afgelopen dagen er stevige wind was geweest vanuit het noorden, hadden we stevige golven, soms 2-3 meter hoog. Het gevolg was dan ook, dat we allemaal een beetje tegen de misselijkheid aanzaten. De nacht ging goed en hebben we een stuk zonder motor kunnen zeilen. De volgende ochtend werden de golven rustiger en de wind draaide waardoor we lekker konden zeilen. ‘s middags tegen 1 uur kwamen we aan in Santa Maria de Navaresse, aan de oostkust van Sardinië. Hier lekker uitgerust en 2 dagen lekker naar het strand geweest. Op woensdag richting La Caletta. Weinig wind maar wel vanuit het zuiden, dus rustig zeilen dachten we. Niets was minder waar, want zodra we de haven uitvoeren kregen we weer hoge golven, Deze kwamen van schuinachter, dus we gingen weer flink van links naar rechts. Daardoor zijn we maar een eind uit de kust gevaren, ongeveer 2 mijl , waar het wel iets rustiger werd. Vlak voor Caletta kwamen we terecht in een gustwind (= windvlaag) waardoor het erg moeilijk werd in de haven aan te leggen. Aangezien er ook niet meer veel plek was, moesten we van de havenmeester op een van de laatste plekjes aan de lagerwal aanleggen. Met wat hulp van omstanders en Jack zijn stuurkunsten, we hebben nog steeds de boegschroef kapot, ging het in een keer goed. Complimenten voor Captain Jack. Het weer zit niet mee en op vrijdag, mijn verjaardag, komt de mistral richting Sardinië. Er wordt tussen de 35 en 50 knopen wind verwacht. We besluiten daarom naar Olbia te varen, omdat we daar redelijk goede beschutting hebben voor de storm. ‘S ochtends wordt ik wel gewekt met lang zal ze leven, mooie tekeningen en cadeautjes. Jack haalt voor onderweg nog een heerlijke appeltaart, dus helemaal goed. In Olbia hebben we een mooie plek aan de kade en hier kunnen we tot de storm gaat liggen wel blijven liggen. ‘ S avonds vinden we in Olbia een heerlijk visrestaurant, waar we gezellig met z’n viertjes op terras gaan eten. Die nacht begint het al stevig te waaien, maar zaterdag rond het middaguur gaat het echt tekeer. De windmeter meet bij ons aan de kade al 39 knopen. Op zee kun je er rustig 10 bijtellen. Er komen dan ook nog schepen de haven binnen. Vandaag is het zondag 19 juli. De wind waait nog steeds stevig. Vanmiddag komen Karen, Tom en Bloem bij ons aan boord. Zij zijn gisteren op Sardinië aangekomen. Weer een leuke dag. 06-07-2009 Na de korte overtocht van Vulcano naar Lipari worden we ‘s middags door Nederlanders, waarvan een uit Enschede, uitgenodigd aan boord van het yacht de Windless II. De kinderen krijgen een volledige rondleiding en kijken hun ogen uit. Ze kunnen zelfs naar de Nederlandse televisie kijken. Na een aantal glazen Champagne en Leffe bier gaan we voorzichtig van boord en bedanken we Johan en Teun voor hun gastvrijheid. Een leuke middag. 04-07-2009 Na een tocht van 65 mijl met weinig of tegen wind komen we aan op een van de Eolische eilanden, Vulcano. De Straat van Messina, altijd een kritisch punt in verband met hoge golven en harde wind zijn we goed door gekomen. Gelukkig klopten de weerkaarten. Op Vulcano waar meer ferries stoppen dan treinen in Enschede, zijn veel toeristen om zich in te smeren met de zwavel modderbaden en de zwarte stranden te bezoeken. Het is erg warm en wij volgen de rest. Het ankeren in de baai van Vulcano brengt een nieuwe ervaring. Het blijft er lang diep, dus de ankerketting van 50/60 meter is hier niet voldoende. We file parkeren, net als de Italianen en de Fransen, tussen twee anderen boten en hebben 60 meter anker ketting uit en 40 meter anker loodlijn. We twijfelen nog even of we niet te dicht op de andere boten liggen, die met een verrekijker naar ons kijken (dan weet je het wel!). Even later echter slaat deze zeilboot van zijn anker en drijft de zee op. Iedereen zit binnen en niemand heeft iets door, ook mijn gefluit trekt geen aandacht. Na een tijdje komt de skipper na buiten en ziet dat hij op weg is naar het vaste land. Als de andere boot aan bakboord ook vertrekt hebben we genoeg ruimte op lekker te liggen. Tot de volgende Italiaan of Fransman komt fileparkeren, want ankeren doen ze net zo, als het parkeren van hun Fiat 500. 02-07-2009 Op weg richting Messina hebben we een stop gemaakt in Taormina, een heel mooi toeristisch dorpje boven op de berg. Mooie winkeltjes, pleintjes en lekker ijs. We wachten op de bus, voor de steile klim , maar krijgen dan toch een lift van een aardige Italiaanse jongen. Voor de verandering gaan we naar een Mexicaans restaurant om Fajitas te eten. Heerlijk dit kennen we nog uit Houston. Je eigen pannenkoeken vullen en oprollen met lekker vlees en toebehoren. Helaas de Mexicaan in Italië is niet de Mexicaan in Texas. We krijgen 1 pannenkoekje, 1 bord met eten, alles al door elkaar en heel erg spicy. Kortom een fiasco en jammer van het geld. Romee vraagt aan tafel al of ze straks op de boot nog iets mag eten. 01-07-2009 Zondagmorgen zijn we in Siracusa naar het Griekse theater geweest. Dit bevindt zich in het archeologische park waar zich nog veel monumenten bevinden van de oude stad. Het Griekse theater viel wat tegen. Er worden hier regelmatig voorstellingen gegeven en de troep van zo’n voorstelling laten ze rustig liggen. Wat verder nog te zien was wel de moeite waard. Het altaar van Hieron II en de antieke steengroeven. Hier werd in de Griekse tijd kalksteen gewonnen dat nodig was voor bouwwerken ( zie foto). Ook het Romeinse amfitheater en het Piscina Romana dat gebouwd is tijdens het Romeinse rijk ( 3e-4e eeuw n. Chr). Hier werden gevechten tussen Gladiatoren en wilde dieren opgevoerd en scheepsslagen nagespeeld. Hiervoor werd het water uit het waterbassin (piscina) gehaald. De volgende dag zijn we al vroeg zeilend naar Aci Tressa gegaan. Onderweg werden we weer eens verrast door een school dolfijnen voor de boot. Dit keer van die grote grijze dolfijnen. Echt super. Ze zwommen af en toe op hun zij om even naar boven te kijken. (zie ook video). Aci Tressa staat bekend om de bekende klippen van de cyclopen die hier in de zee liggen voor de kust. Als we in het haventje aankomen hebben we weer een nieuw probleem. De boegschroef doet het niet. Met de hulp van de service afdeling in Noorwegen komen we tot de conclusie dat de joystick stuk is. Een nieuwe bestellen in Italië valt niet mee, iedereen spreekt hier vloeiend Italiaans. Met de hulp van Gavino en Saskia komt de nieuwe hopelijk morgen binnen. Dus een paar dagen langer in Aci Tressa. Niet echt een super haven. Gisteren met een huur auto naar de Etna geweest. We wisten niet precies wat we konden verwachten, anders dan dat het koud(er) zou zijn, maar erg super. We hebben de berg beklommen na een tocht met de kabelbaan, hebben zij-kraters en sneeuw gezien in een zwart landschap. Erg mooi. We hadden stikkende mazzel met het weer. Boven aangekomen trok het wolken dek open en hadden we mooie blauwe lucht. Een paar uur later op de terugweg met de gondel begon het te regenen. Eenmaal beneden aangekomen, in eens een enorme knal! Onweer! Iedereen schrok, met name Romee, zei dacht dat de Etna ging uitbarsten. Na de schrik begonnen aan de afdaling. Door de regen en mist naar beneden. Onderweg bij een shopping mall gestopt voor nog wat boodschappen. Met name flessen water is handig als je een autootje hebt. Ik ben daar ook naar de kapper geweest. Ook weer een hele ervaring. Ze spreken ook hier vloeiend Italiaans, dus met handen en voeten uitleggen wat de bedoeling is. De kleur is oké, dankzij de gegevens die Giovanna, mijn kapster uit Enschede mij heeft meegegeven. Had ik er ook maar wat Italiaans op laten zetten, ze komt tenslotte van Sicilie, dan was de knipbeurt vast iets anders uitgepakt. Ze zei nog zo voor ik weg ging “geen laagjes”. Ik heb toch met gebaren heel duidelijk aangegeven dat er maar een klein stukje af moest....:-(. Maar goed ik heb nog twee en een halve maand om het weer aan te laten groeien en van Jack, Romee & Roos mag ik blijven. 27-06-2009 Vanmorgen vroeg opgestaan om naar de markt te gaan voor wat inkopen. Om half 9 zitten we in de dinghi richting de haven. De zeilshop is al open en ons zeil is weer klaar. Gelukkig. Jack en Roos brengen dit naar de boot en Romee en ik lopen vast richting de markt. Daar aangekomen is het een klein feestje. Geweldig al die heerlijke verse Italiaanse producten. We kijken onze ogen uit. Heerlijke groente, fruit, tomaten, olijven en verse vis. We kopen veel te veel, het is ook allemaal zo lekker goedkoop. Gamba’s voor op de BBQ en vongole voor de spaghetti. We krijgen ook van alles toegestopt om te proeven. Heerlijke met de hand geknede buffel mozzarella, zoete Silciliaanse kaas, lekkere worst en een broodje met kaas en fijne gemarineerde tomaatjes. Met tassen vol lekkers lopen we de markt af richting het terras. Eerst een cappuccino met een cornetti, zoals de Sicilianen dat ook doen ‘s ochtends. Aan het eind van de middags maken we een wandeling door de oude stad en brengen nogmaals een bezoek aan de kathedraal. Er is net een trouwerij aan de gang waar we even mee kunnen kijken van achter uit de kerk. Verder mogen we binnen niet rondkijken, maar dit is ook leuk. Als we terug zijn op de boot steken we BBQ en genieten van de heerlijke Gamba’s. En zoals ze zeggen, vis moet zwemmen, dus een lekker glaasje wijn erbij. 26-06-2009 (vervolg) De zware tocht wordt beloond. We komen tegen 9 uur aan in de prachtige stad Siracusa, de geboortestad van Archimedes en op oudheidkundig gebied een rijke stad . Eerst willen we tanken in de marina. Hiervoor moeten we eerst iemand bellen. Die komt pas rond 12 uur. Dan maar eerst informeren waar ons zeil gerepareerd kan worden. Dit kan gelukkig bij een botenshop 100 meter verderop. Omdat we toch tot 12 uur moeten wachten op de pompbediende, komt dit mooi uit. Wel een hele klus,het grootzeil eraf te halen. Als we het hebben weggebracht, strijken Jack en ik eerst neer op terras voor een lekkere cappuccino. Roos & Romee zijn op de boot gebleven. Vanuit onze ooghoek zien we als we het terras weer aflopen, dat de carabinieri bij onze boot staat. Jack gaat gauw pinnen voor het tanken en ik loop naar de boot. Er hebben zich ook al wat kijkers gemeld. 2 meisjes alleen op een boot met Hollandse vlag. Is dat oké? Allerlei dingen flitsen door mijn hoofd, maar het valt allemaal mee. De heren willen alleen onze paspoorten zien en zijn erg vriendelijk. Geen probleem dat we daar liggen of 2 kinderen alleen op een boot. Er worden alleen een formuliertje ingevuld dat ik moet ondertekenen. Ondertussen komt onze pompbediende ook aan, dus alles verloopt mooi snel. Het zeil kunnen we morgenvroeg weer ophalen. We gaan voor anker in de grote baai net achter de marina. Nu eerst bijkomen. We slapen en luieren wat, want we zijn behoorlijk opgebrand. Aan het eind van de middag, als we weer iets fitter zijn, gaan we richting de stad. Wat rondgekeken en een pizza gegeten. Allereerst zien we de opgravingen van de tempel van Apollo. Deze tempel is de oudste van Siracussa en gebouwd door de Grieken rond de 6e eeuw voor Chr. Ook brengen we een bezoek aan de Kathedraal. Met de bouw hiervan werd in de 7e eeuw begonnen. In het midden staat het beeld van de Madonna del pilar, aan wie de kathedraal is gewijd(zie foto). Helaas zijn we te laat om binnen te kijken, dus dat doen we morgen dan wel. 26-06-2009 Vanmorgen aan gekomen op Sicilie na een overtocht van 17 uur. We vertrokken uit Roccela Ionica met 20 knopen wind, buiten gelijk een het zeil gereefd. Een half uur later was de wind bijna weg, dus de motor maar aan. Dan blijkt er een band van het grootzeil gescheurd te zijn in de schoothoek. Niet erg fijn. Het grootzeil maar een beetje proberen te ontzien. sommige stukken kunnen we weer zeilen. Na middennacht valt de wind weg, ik doe de motor aan en Christa staat klaar om de zeilen binnen te halen. Dan plotseling wind, even later veel wind. De zeilen moeten verder ingenomen worden. We komen voor de ingang van de Straat van Messina en het waait hard en golft nog harder. Hoge golven komen in van de zijkant. We moeten onze koers iets aanpassen, iets afvallen dus. De boot ligt iets rustiger maar de golven zijn nog steeds hoog. In het donker schat ik uitschieters van meer dan 2 meter. We hebben onze zwemvesten aan, lifetag armbanden om (zodat je iemand die overboord valt in het donker terug kunt vinden) en we zitten aangelijnd. Na een uur of 3 drie neemt de wind iets af. We kunnen onze koers naar Siracusa hervatten. De wind neemt verder af en de zon komt op. De wereld ziet er weer heel anders uit. De kinderen worden wakker en zijn allebei wakker geweest tijdens de harde wind. Ze rolden heen en weer in hun bed en hadden het warm. Ze doen het super goed aan boord. Niet alleen in moeilijke omstandigheden, maar ze spelen heel veel met de beperkte dingen die ze aan boord hebben. Echt top! 25-06-2009 Het weer is onbestendig en we liggen in Le Castella, een plaatsje waar je niet langer dan 1 a 2 dagen wilt liggen. Wij liggen hier nu al 4 nachten en lijken wel de enige. Soms twijfel je of je niet te voorzichtig bent en toch uit moet varen. Maar ja, de weersvoorspelling geeft wel onweer aan en de volgende haven is 45 mijl ver weg, toch 8 uur varen. Het weer bij vertrek kan bij aankomst totaal anders zijn. Op woensdag verbeterd de situatie, nog wel onweer, maar het lijkt geleidelijk aan iets stabieler te worden. We besluiten de koe bij de horens te vatten en vertrekken, met de zon in de rug. Halverwege verdwijnt deze zon echter achter een grote onweersachtige bui van rechts. Verkeer van rechts heeft voorrang, dus nemen we gas terug en laten hem voor(bij)gaan. Nadat de bui voorbij getrokken is, begint het te regenen en blijft het regenen tot we aan komen in Roccela Ionica. De wind is ook toegenomen en de windmeter wijst steeds zo’n windkracht 6 tegen aan. De haveningang van Roccela is nauw en gedeeltelijk verzand. Met dit weer is het een one-time shot. Met een grote boog vlak langs het strand varen en dan de haven in. Bij aankomst blijkt er nog een baggerschuit in de smalle haveningang te liggen. Even twijfelen we of we rechts of links langs de baggerschuit moeten. Links dus! Het gaat allemaal net goed en eenmaal in de haven, vloeit de adrenaline, als een lege ballon, uit ons lichaam. Later horen we, dat er bijna elke dag wel een yacht aan de grond loopt en dat sommige schepen de verkeerde kant van de baggerschuit kiezen. In de haven komen we Umberto tegen, een Nederlandse man opgegroeid in Spanje. Hij is al 9 jaar onderweg en heeft de hele wereld al gezien. Een mooi karakter, kon een broer zijn van Herman Brood. De kinderen krijgen een paar films van hem en paar leuke poppetjes om mee te spelen. Wij nodigen hem uit voor de lunch. Dit slaat hij af, later bij vertrek eet hij het bord leeg van Romee onder het motto “schaamte en honger of geen schaamte en geen honger”. Dit had hij in de Pacific geleerd. Een foto van zijn boot staat in het fotoalbum. 19-06-2009 De dreiging van slecht weer is soms erger dat het slechte weer zelf. Tijdens het controleren van de weerberichten voor vertrek werd aangegeven dat vanaf morgen op verschillende plekken een onweersdreiging en een dreiging van gustwinds is.. Dit duurt meerdere dagen en betekend dat we hier dan meerdere dagen vast liggen, iets wat we niet willen. Dan maar vandaag weg, naar Crotone. Helaas geeft Crotone ook aan dat er in de middag 37 knopen gustwinds zijn. Dus geen goede betsemming 37 knopen, windkracht 8 is echt te veel. Het alternatief is Le Castella. Le Castella staat als plaats niet apart genoemd op de weer rapporten, dus we weten niet zeker of hier ook gustwinds zijn, Le Castella ligt immers 30 km van Crotone. Toch gaan we, een tocht van 12 uur, met continue in het achterhoofd dat er ons misschien bij aankomst nog iets te wachten staat. Geen fijn voor uitzicht. We slapen kort en niet lekker en de hele reis gaan de gustwinds door ons hoofd. Voor aankomst alle voorbereidingen aan boord getroffen, zodat we niet verrast worden. De laatste twee uur waait het lekker, maar gelukkig blijven de gustwinds achterwege. We zijn blij en moe als we vast liggen in de haven. 17-06-2009 Na een leuke afscheids bbq met de Lisa bemanning, komt ons Griekenland avontuur tot een einde. We vertrekken om 03:30 naar Santa Maria di Lueca in Italië. ‘s Morgens is Oma Ria al vertrokken en moesten we al afscheid nemen na mooie en gezellige periode van 10 dagen en ‘s avonds moeten Roos en Romee afscheid nemen van Lizelotte en Wouter. Kortom een dag met ups en downs. Eenmaal onderweg is er geen wind, dus karren we op de motor en zien we Corfu langzaam uit zicht verdwijnen. Wel zien we weer dolfijnen. Nu voor het eerst geen tuimelaars, maar de veel grotere grijze dolfijnen, later komen er nog 10 tuimelaars voorbij. Na de zonsopkomst begint het te waaien en zeilen we met 5/6 knopen naar de overkant. Een paar uur voor aankomst worden we op afstand gecheckt door de Italiaanse coast guard of we geen Albaniers zijn. Het laatste stukje weer op de motor, om 16:30 komen we aan in de haven. Na een frisse douche, tijd voor een lekker Italiaanse maaltijd afgerond met duo cappuccini. Nu niet voor €3.30 zoals in Corfustad maar voor de redelijke prijs van .€1.20. Italy here we come! Milestone Tijdens deze laatste oversteek zijn we de 1000 mijlsmarker gepasseerd. We hebben vanaf het begin 1000 mijl gevaren. Toch een prestatie. 16-06-2009 We liggen in Corfustad en zien een groot prive yacht voor anker gaan met een Nederlandse vlag. Dan zijn we natuurlijk wel nieuwsgierig wie daar op zal zitten. Na enig speurwerk met de verrekijker en Internet zien we dat het de Skerakhan is, een yacht van ongeveer 70 meter. Tot mijn grote verrassing ontdekken we dan, dat het schip compleet is gerenoveerd en opgedoopt is en eerder door het leven ging als Prinses Magriet. De Prinses Magriet was het opleidingsschip van de hogere zeevaartscholen, ik heb hier mijn eerste reizen op gemaakt. Tweemaal twee weken in februari op de Noordzee, zeeziek en kotsen tot je maag compleet leeg was. Toch wel bijzonder dit schip terug te zien in Corfu, maar dan wel geheel anders aangekleed. Nadat Oma Ria met de taxi is vertrokken lopen we terug naar de boot. Bij de boot aangekomen zien we een camera ploeg en de hoofdrolspeler Angelo, een mooie Griekse adonis, op onze boot aan het roer staan. De shooting is in volle gang. We gaan aanboord en maken zo onderdeel uit van de film. Als de vrouwelijke hoofdrol speelster de waterslang pakt, zegt Angelo “You are a beautifull woman, what are you doing here on Corfu?”. Wat voor film is dit!??? “Can I show you the island” vraagt hij. “Bring him back in one piece” voeg ik (Jack) er aan toe. Meteen zit ik in de film. De regisseur vraagt of hij nog een close-up van mij mag maken. Geen punt, 12 weken niet na de kapper geweest, niemand herkend me. Christa vraagt na wat voor film het is? Het is een Italiaanse promotie film over de Ionische eilanden. De vraag is alleen wat ze promoten?? De uitzendingen zijn ergens in oktober en worden uitgezonden op e.o.a skynet in Duitsland, Engeland en Italie. Ik zou zeggen, houdt het in de gaten... Zo maak je nog eens wat mee onderweg. 15-6-2009 We zijn een tijdje uit de lucht geweest met de website. Onze laptop heeft het begeven. Gelukkig hebben we onderweg iemand gevonden die e.e.a. heeft kunnen herstellen en kan de website weer in de lucht. Hierbij een update van de afgelopen periode. Het zuidelijkste puntje dat we bezocht hebben is Fiskardo op het eiland Cephalonia. Dit plaatsje is als enige op het eiland niet getroffen door de aardbeving in 1953. Dat is ook wel te zien. Een heel schattig dorpje met mooie Victoriaanse huisjes in allerlei kleuren. Vanuit Fiskardo zijn we weer langzaam richting het noorden gezeild. Onderweg nog geankerd in een van de vele baaitjes op het eiland Meganisi. Hier hebben Romee en Roos nog 2 Noorse meisjes ontmoet die inmiddels al 4 jaar onderweg waren met hun vader en moeder. De volgende dag door naar Lefkasstad. Hier moesten we stoppen om een schroefje te kopen voor de fok. Hij loopt nog steeds niet lekker en er is weer 1 schroef uitgegaan. Aangezien de wind behoorlijk toeneemt en er ook onweersvoorspellingen zijn besluiten we te blijven liggen. Roos ontdekt een Nederlandse boot met een meisje van haar leeftijd en al gauw komen ze in contact. Met Lizelotte spelen ze gezellig samen met de Polly Pocket, Playmobil en buiten op de speeltuin. Lizelotte is met haar ouders en broertje al bijna een jaar onderweg en zijn stoppen eind juli in Slovenié. De volgende middag moeten we helaas weer door, want wij moeten zaterdag in Corfustad zijn om Oma Ria op te halen van het vliegveld. Zij komt voor Roos verjaardag gezellig 10 dagen aan boord. Het afscheid tussen Roos en Lizelotte is niet gemakkelijk. Er wordt door de dames nog wel een traantje weggepinkt. Misschien komen we elkaar onderweg nog wel ergens tegen. Zij gaan immers ook richting het noorden. Na een tocht met stevige wind en golven, maken we een stop voor de nacht in Parga, waar we voor anker gaan. De golven rollen ook hier de baai binnen en dat is niet echt fijn. De volgende ochtend heeft Jack het dan ook al weer gauw bekeken. Als om half 6 de zon opkomt haalt hij het anker binnen en vertrekt op de motor richting Corfu. In de middag komen we aan in Gauvia Marina. Hier kunnen we even lekker de boot schoonmaken met zoet water. De was naar de wasserette brengen, boodschappen doen en lekker zwemmen in het zwembad. Zaterdagochtend dan op tijd opstaan want Oma Ria komt om 10 uur aan op het vliegveld. ‘ s middags vertrekken we naar een baaitje bij Kouloura, waar Oma een beetje kan wennen aan de temperatuur (30 graden) en lekker kan zwemmen in het koude water van de Ionische zee. Op zondagmiddag gaan we naar Kassiopi. Hier zijn we toen we net op Corfu waren ook al geweest. Een gezellig plaatsje met veel Engelse toeristen. Hier gaan we ‘s avonds voor Roos verjaardag lekker uit eten en als Roos slaapt versieren we de boot met slingers en vlaggen. Morgen is tenslotte de grote dag. Maandag 8 juni 2009 Roos is jarig, 8 jaar alweer. Ze krijgt veel mooie cadeautjes, ook nog van haar vriendinnetje uit Nederland. Ook heeft ze veel e-mail kaartjes gekregen. Op het terras heeft Roos in plaats van verjaardagstaart een grote ijscoupe met 8 bolletjes ijs gekregen. Dat is pas smullen. ‘ Middags zeilen we naar het eiland Erikoussa. Op het strand gaan we hier met z’n allen barbecueën. Weer eens wat anders voor je verjaardag. De volgende dag gaan we op de motor richting Lakka op het eiland Paxi. Een prachtige baai, maar wij zijn niet de enigen die dat weten. Het ligt al behoorlijk vol met zeilboten en het is moeilijk een goede plek te vinden om het anker uit te gooien. Uiteindelijk liggen we dan ook niet echt lekker, want het waait stevig. Als het anker dan gaat krabben en we na een uurtje op twee meter afstand van onze buurman komen te liggen, besluiten we maar gauw het anker op te halen en in het haventje te gaan liggen. Wel wat warmer, maar wel rustiger. Hier blijven we nog een dagje om lekker te zonnen en te zwemmen. De volgende dag brengen we een bezoek aan de baai van Anti Paxi waar je heerlijk kunt zwemmen in water dat zo prachtig azuurblauw is. ‘s Middags leggen we aan in de haven van Gaios. Voor de volgende dag voorspellen ze windkracht 7, we willen dan graag veilig in de haven liggen. Een goede reden weer om in het heerlijke restaurantje, waar we al eerder zijn geweest lekker te eten en Oma trakteert. Dit keer voor mij en Roos spaghetti met mosselen, verrukkelijk. Op zaterdag als de wind is afgenomen zeilen we naar Mourtos aan het vaste land en op zondagmiddag weer richting Corfustad. We willen hier de haven binnen maar die is vol. Dit is ook een geheel nieuwe ervaring voor ons. Je merkt dat het steeds drukker wordt met boten en vakantiegangers. Buiten de haven gaan we dan voor anker. Roos hoort plots haar naam roepen en ja hoor het is Lizelotte. Zij liggen hier ook voor anker. Dat is gezellig en kan er nog even gespeeld worden. De volgende morgen moeten we wachten voor een plek in de haven. Roos speelt met Lizelotte en Romee gaat met Wouter het broertje van Lizelotte ondertussen nog even oefenen in de Optimist (éénpersoons zeilbootje). En natuurlijk wordt er ook gezwommen. 31-5-2009 De omgeving van het eiland lefkas ziet er weer heel anders uit dan Corfu. Het is omgeven door veel andere kleinere eilanden en het vaste land van Griekenland. Je hebt meer het gevoel dat je zeilt op een meer in plaats van de zee. Wel mooi met hoge bergen en rotsen. Sinds Saskia is vertrokken is het weer hier omgeslagen. Iets lagere temperaturen en bewolking en onweer in de lucht. Daarom zijn we 2 dagen op Lefkas gebleven, maar toen het uiteindelijk het onweer niet doorzette doorgevaren naar Nidri. Een plaatsje ongeveer 10 mijl ten zuiden van Lefkasstad. Echt een toeristische trekpleister, met een grote maar niet echt gezellige boulevard met heel veel restaurantjes en winkeltjes. We lagen wel aan de kade, dus een goede gelegenheid om nog even wat proviand in te slaan en Roos en Romée hebben allebei nog een leuke tas gescoord. De volgende dag zijn we naar een mooie ankerplek vertrokken voor het eiland Skorpios. Dit is samen met het eiland Skorpidhi privébezit van de familie Onassis. Weer eens wat anders. Op dit eiland is ook het familiegraf. In de baai mocht je wel ankeren, maar het was verboden er aan land te gaan. Het wordt continue bewaakt , Regelmatig kwam er een autootje controleren en ook woont er permanent personeel op het eiland om het te onderhouden. Vanochtend zijn we na de verfrissende ochtendduik doorgevaren naar het eiland Kalamos, waar we een tussenstop hebben gemaakt op een mooi idyllisch strandje. Tegen de avond zijn we doorgevaren naar het vissersdorpje Kalamos, waar we hebben aangelegd in de haven en aan het water weer heerlijk Grieks hebben gegeten. 27-05-2009 Gisteren is Saskia weer met het vliegtuig naar Nederland vertrokken. Het was een gezellige week samen met haar en we hebben mooie plekjes bezocht. Van Parga aan het vast land zijn we overgestoken naar het eiland AntiPaxi. Hoog aan de wind gezeild kwamen we daar terecht. Een klein eilandje met 2 prachtige baaitjes, waar het water net zo helder is als in een zwembad en een prachtig wit zandstrand. Berggeiten liepen hier over de rotsen en het strand en ook heb je hier mooie zeegrotten. Heel bijzonder allemaal. Hier hebben we ‘s nachts geankerd. De volgende dag (zondag) kwamen we erachter dat wij niet de enigen waren die dit mooie plekje hadden ontdekt. Leuke Griekse boten met gezellige Griekse muziek en ladingen toeristen die in de baai overboord sprongen om hier te zwemmen. Natuurlijk kwamen er ook Grieken met hun motorbootjes, die genoten van een uitje op zondag. Maar een plek die zeker de moeite van het bezoeken waard was. Op zondagmiddag richting het eiland Paxi gezeild. Dit ligt ten noorden van AntiPaxi en is iets groter (10x4 km). In het pittoreske plaatsje Gaios aangemeerd aan de boulevard. Aangezien het erg warm was, vonden we het een goede reden om niet te koken, maar heerlijk in het dorpje aan het water uit eten te gaan. Heerlijk gegeten en vooral de keuze van Roos was super. Spaghetti met mosselen. Mochten we hier nog weerkomen dan is mijn keuze gauw gemaakt. Ook hadden we hier wat mindere momenten. Romée die ‘s middags op een strandje met haar voet in een zee-egel ging staan. Erg pijnlijk en een behoorlijk gepiel om deze stekels weer uit haar tenen te krijgen. Dit is wel nodig want je kunt er behoorlijke ontstekingen van krijgen. Uiteindelijk allemaal goed gekomen. De volgende dag kregen we problemen met de fok, doordat Jack op deze behoorlijk hete dag het idee kreeg om de trommel van de rolfok te smeren. Doordat hij draaide aan het systeem terwijl hij er een borgpen uit had gehaald, versprong het voorstag en kwam klem te zitten. Met geen mogelijkheid, met of zonder waterpomptangen kregen we er beweging in. Zeil eraf gehaald en weer opgezet in de brandende zon, zonder succes. Toen maar besloten te vertrekken. We moesten uiteindelijk moesten toch richting Corfu om Saskia af te zetten in omdat zij de volgende dag weer met het vliegtuig zou vertrekken. Onder weg de fok flink strak gezet aan de wind en ja hoor, deze kreeg het voor elkaar het voorstag weer in de juiste positie te draaien. Probleem weer opgelost. Met een tussenstop voor de nacht in het plaatsje Petriti, zijn we de volgende dag aangekomen in de jachthaven bij Corfustad. Volgens mij was dit de warmste dag. De temperatuur in de kajuit liep op tot 33,5.C. Ook douchen hielp niet. ‘s Middags hebben we ons naar Corfustad gesleept om nog even in de stad rond te kijken. Snel een terrasje opgezocht voor de dorst en wat verkoeling. Tegen half 5 hebben we toen afscheid genomen van Sas. We hielden het helaas niet helemaal droog. Vanmorgen zijn we al om 6 uur vertrokken richting Lefkas eiland, waar we nu in de haven liggen van Lefkas stad. Een mooie zeiltocht. Eerst een stuk op de motor , maar de laatste 25 mijl konden we halve wind zeilen met een snelheid van 6,5 knoop. Heerlijk. Lefkas stad is een gezellig plaatsje waar we vanavond op het terras nog even konden genieten van de Champions league finale. Tv kijken doen we niet zo vaak meer. 22-05-2009 We zijn inmiddels overgestoken naar de vaste wal van Griekenland en liggen hier in een prachtige baai bij Parga. Op 19/5 hebben we (tante) Saskia ‘s avonds van het vliegveld Corfu gehaald en hebben we in de haven van de oude stad Corfu, waar we met onze boot waren aangemeerd, heerlijk aan het water gegeten. Saskia kwam gelijk in vakantiestemming. Deze dag was het erg heet, 30 graden, en dit was ook voor de eerste keer dat we moeite hadden met slapen vanwege de warmte. De dekbed van Romée alvast uit de hoes gehaald. De volgende dag op tijd vertrokken richting de vaste wal van Griekenland, Mourtos op precies te zijn. Geen wind, dus genoodzaakt op de motor varen. Hier heb je een aantal baaitjes waar je kunt ankeren. We hadden een prachtige uitgezocht met azuurblauw water en een mooi zandstrand. Heerlijk zwemmen, maar al gauw begon het te rommelen, onweer, dus gauw de baai verlaten en de in haven aangelegd. Toen de lucht weer geklaard was, hebben we weer een mooie ankerplek opgezocht. ’S avonds gebarbecued en de volgende dag na een verfrissende ochtendduik vertrokken richting Parga. Gelukkig wel wat wind, dus een heel stuk voor de wind gevaren. Onderweg nog een glimp opgevangen van een dolfijn, die met zijn staart op het water aan het slaan was, maar helaas kon Saskia geen fotootje schieten. Parga is een gezellig toeristisch plaatsje,met veel leuke winkeltjes en terrasjes dat ook door de Nederlanders is ontdekt. Het is tenslotte Hemelvaartsweekend. Gisteravond zijn we door een Griek met zijn taxibootje van boord gehaald en heeft hij ons naar het dorp gevaren onder het genot van een gezellig stukje Griekse muziek. Hier gezellig rondgewandeld en lekker op het terras gezeten. Vanmiddag gaan we lekker naar het strand en vanavond staat er verse zeebaars en Calamari van de BBQ op het menu. Het leven is één groot feest. 18-05-2009 De temperatuur begint op te lopen. Daarom zijn we gisteren naar het waterpark Aqualand geweest. Een dag vol glijbanen en zwemmen. Gisteren hebben we een autootje gehuurd en hebben we een tochtje over het eiland gemaakt. Zo zien we tenminste Corfu ook van een andere kant. ‘S ochtends zijn we naar het zomerverblijf van keizerin Sissi van Oostenrijk geweest. Je kent haar wel van de films op eerste en tweede kerstdag. En ‘s middags nog naar het noorden van het eiland geweest. Daar een mooie baai tussen de rotsen bezocht, waar we lekker hebben gezwommen. Vandaag piekte de thermometer in de boot al even boven de 30 graden, toch is het nog wel uit te houden. Vanmorgen eerste de schoolopdrachten afgewerkt en toen naar een baaitje om de rest van de middag te snorkelen. Morgen komt Saskia, dus tijd om een slaapplek te ontruimen. Afhankelijk van de wind gaan we woensdag naar Paxi, Lefkas of de Griekse vaste wal. Ab warten! 12-05-2009 We zijn nu een aantal dagen op het eiland Corfu, het eiland van de Engelse toeristen. Voetbal en F1 in de cafés. Helemaal top. Mooi weer, gastvrije Grieken en een nieuwe vriend (verstekeling) aanboord in de ankerbak (zie foto). Af en toe komen we Nederlanders of Belgen tegen die al jaren rond toeren over de aardbol. Leuk om even mee te kletsen. 07-05-2009 De tweede nachtelijke oversteek van Brindisi naar Erikoussa in Griekenland is goed verlopen. Bijna voor de wind zijn we naar de overkant gevaren, een tocht van bijna 90 mijl. Rond middennacht nog twee uur liggen dobberen bij windstilte maar vanaf 2 uur ging het weer voor de wind. Nu liggen we in een mooie strandbaai op het eiland Erikoussa net boven Corfu. Vandaag een stranddag, lekker in de zon, zwemmen, snorkelen en vanavond de bbq maar weer eens voor de dag gehaald. Samen met 7 andere boten, waaronder een paar Nederlanders, liggen we hier. Morgen gaan we verder naar de volgende baai/dorp, maar eens kijken of we daar Internet verbinding hebben. 04-05-2009 Spannende momenten! Elke keer op een zeiltocht zijn er een aantal onverwachte momenten. Vorige week voor anker vaarde een boot achteruit zonder dat deze zag dat wij ook nog voor anker lagen. Na veel geschreeuw en uit eindelijk snel de motor te starten konden wij een aanvaring voorkomen. Voor vertrek van Dubrovnik naar Monopoli in Italië, de eerste nachtelijke oversteek, probeer je de dag rustig te beginnen. De avond er voor miste een groep Duitsers onze boot bij het aanleggen op een haar naar. De ochtend van onze oversteek, vertrokken de Russen aan bakboord. Het wegvaren leek eenvoudig, mits goed uitgevoerd, maar eindigde in veel duw en trek werk om de verf maar op de boot te houden. Met het hart in de keel en een adrenaline spiegel van 120% hebben we het ontbijt afgemaakt. Na alle voorbereidingen en een lekkere lunch op een terrasje zijn we dan ‘s middags klaar voor vertrek. Naar Italië, in plaats van Montenegro/Albanië/Corfu om bij het onweer uit de buurt de blijven, een tocht van 110 mijl. Met een NW wind een goede bestemming. Om 14:00 uur hebben we uit gecheckt voor Kroatië, na een bezoek aan de politie, havenmeester, douane en nog eens politie. Met een stempel rijker vertrekken we aan onze tocht. Wind van opzij en de zon in het gezicht. Na een paar uur varen, de eerste dolfijnen. Ze zwemmen naar de boot, draaien om en zwemmen zeker 5 minuten met ons mee voor de boot uit. Later nog een keer een tweede groep. Helemaal top en op video vast gelegd, zie fotoboek. Verder op zee nemen de wind en de golven toe. Iedereen een Primatour, behalve Roos. Roos zit achter de Gameboy en heeft net een nieuwe level gehaald van Mario Bros. Het klaargemaakte eten blijft in de koelkast, de golven zijn te hoog. Na wat drinken en koekjes gaan de meisjes tegen half 10 met de kleren aan naar bed. De boot schommelt van links naar rechts, toch slapen ze snel. Wij blijven achter in de kuip. Het is donker en het is koud. Om de beurten slapen in de kuip onder een slaapzak om nog warm te blijven. Er is weinig scheepvaart, 1x moeten we uitwijken voor een passagiersschip. Gelukkig nemen de golven tegen 2 uur iets af. De maan gaat onder en de zon komt tegen half 6 op. De kust komt in zicht en om 7 uur zijn we in Italië. We worden verwelkomt door een groep gepensioneerde Italianen. Vriendelijk kijken en praten ze met ons. Ze blijven bij de boot staan en komende gedurende de dag nog een paar keer terug. De kids zijn wakker geworden van de motor en we duiken het dorp in voor een lekkere Cappuccino en een lekker broodje. We schommelen nog steeds, maar het is heerlijk om in een gastvrij Italië te zijn. 1-5-2009 We zijn vandaag alweer een maand onderweg. De afgelopen maand is snel gegaan. We hebben inmiddels de gehele kust van Kroatië doorkruist. Veel mooie plekjes gezien. Redelijk goed weer gehad. Rond de 20 graden, zonnig met af en toe wat regen. Vandaag weer een zonnige dag. Vanmorgen vroeg kwam er een gigantisch cruiseschip uit Panama tegenover ons liggen. Het leek wel een flatgebouw, 7 verdiepingen hoog. 24 bussen stonden klaar om alle opvarenden naar de oude stad te brengen. Ook wij hebben vandaag weer een bezoek gebracht aan de oude stad. We hebben een wandeling gemaakt over de tot 6 meter dikke en tot 25 meter hoge stadsmuur die om het hele centrum van de oude stad loopt. De muur is bijna 2 km lang en je hebt hier een prachtig uitzicht hebt over de oude stad en de zee. Een prachtige wandeling was dit. Gisteravond waren we nog wat waypoints voor onze tocht aan het opschrijven, toen het heel plotseling ineens begon te waaien. Er kwamen ineens windvlagen de haven binnenwaaien van 35 knopen ofwel windkracht 8. Het ging behoorlijk tekeer. Leuke opsteker als je bezig bent met de voorbereidingen van de overtocht. Maar goed, dit kan dus ook gebeuren op zee….. 30-4-2009 Aangekomen in Dubrovnik. Sinds een maand weer eens in een stad en in een auto gezeten. Toch wel een goed gevoel. De oude stad van Dubrovnik is top. Gisteravond lekker gegeten met uitzicht over de oude stad en de zee. Even wezen shoppen en een paar leuke dingetjes gekocht. Morgen weer naar de stad. Zondagmorgen als het weer goed is vertrekken we naar Corfu, komen dan dinsdag morgen aan. 28-4-2009 Gestrand. We liggen nu al een paar dagen voor Korcula klaar om onze reis naar Dubrovnik te vervolgen. De weergoden hebben echter iets anders in petto. Vannacht werden we wakker van de harde regen, gieren van de wind en het kraken van de landvasten. De wind is toegenomen tot windkracht 6 en de boot rolt heen en weer over de golven. Samen met alle andere gierende geluiden moeilijk om nog te slapen. Dan maar even er uit, buiten alles checken en het rubberbootje verleggen. Nat van de regen terug in bed. ‘s Morgens nog hetzelfde verhaal dus vandaag maar even een pas op de plaats en het programma aanpassen. Een extra schoolles in de mei vakantie en morgen maar weer verder kijken. 26-04-2009 Het ritme van de dag. We zijn nu bijna een maand onderweg en hebben een geheel ander dag ritme gekregen. Ondanks dat we door de week de wekker op 7 uur zetten, slapen we lang ( 8 tot 10 uur). ‘s morgenvroeg beginnen we met het zeer luchtige witte brood ontbijt, waar je minstens 4 plakken van nodig hebt voor een fatsoenlijk maagvulling. Na het ontbijt varen of boodschappen doen en Cappuccino drinken op een terrasje. Tussen door ook nog school. Als we in het volgende dorpje aankomen eerste een ijsje halen en boodschappen doen (nieuw vers witbrood). Eten doen we dan pas tegen 7 of 8 uur. Daarna nog een spelletje (skip-bo of triominos). De reis verder plannen, het weer checken en vroeg naar bed, want na een dag in de buitenlucht is het alweer goed Sloap’n. Afijn morgen maar eens kijken waar de wind vandaan komt en dan zien we wel hoe we er komen. 24-04-2009 Inmiddels zijn we alweer een weekje verder. Vanuit Skradin zijn we op maandag vertrokken naar Primosten. Een toeristisch plaatsje, dat toen wij er ‘s middags aankwamen, wat verlaten uitzag. Uiteindelijk kwamen er in de loop van de middag toch nog een bus japanners en er kwamen nog verschillende zeilboten de haven binnen met Duitse toeristen. Dat gaf natuurlijk wel wat levendigheid. Romée heeft hier haar eerst grote vis gevangen. Met haar hengel van 10,95 heeft ze meer succes dan Jack. Die heeft helaas nog geen succes gehad met vissen. Maar goed wel een dure hengel. Vanuit Primosten zijn we dinsdags vertrokken naar het eiland Hvar. Onze eerste dag met echt veel regen. Een tocht van 6 uur, maar met windkracht 4-5, halve wind, dus we hadden de snelheid er mooi in. In de haven van Hvar, golfde het als een gek, dus we besloten maar naar de overkant te varen. Hier konden we in een beschutte baai, in de marina liggen. De volgende ochtend scheen het zonnetje weer en zagen we hoe mooi het bij de marina was. Prachtig blauw water en mooie natuur. ’s middags zijn we weer teruggevaren naar Hvar. Een prachtig plaatsje met een oude burcht bovenaan het stadje. Van hieruit had je een prachtig uitzicht over de stad, de Adriatische zee en de prachtige groene omringende eilanden. Inmiddels zijn we op het eiland Korcula, in het plaatsje Vela Luka. Gisteren aan de wind een behoorlijk stuk deze kant op kunnen zeilen, totdat de wind ging liggen. Omdat het al laat was maar verder gevaren op de motor. Tot onze verrassing alweer dolfijnen gezien vlak bij onze boot. Erg leuk.. Morgen vertrekken naar het plaatsje Korcula aan de andere kant van het eiland. Zo’n 25 mijl, dus al gauw 5 uur varen. Als het goed is kunnen we het hele stuk zeilen met westen wind. 18-04-2009 Vandaag zijn we naar de Krka watervallen geweest. Vanochtend om 11.00 uur met de watertaxi vertrokken vanuit Skradin richting het Krka nationaal park. Het indrukwekkendst zijn de watervallen hier. Een gigantische hoeveelheid water stort er over een lengte van 400 meter over 17 cascades naar beneden. Een prachtig gezicht. We hebben een prachtige wandeling gemaakt tussen de verschillende watervallen en stroomversnellingen door. Ook de flora en fauna is prachtig. Veel mooie bloemen, vissen, kikkers en salamanders gezien en ook nog een slang. ‘s Middags zijn we met een bootje naar het eiland Visovac geweest. Dit is een piepklein eiland midden in de rivier de Krka, waar een monnikenklooster staat. Het klooster dateert uit 1445 en hier leven nog steeds monniken. Heel bijzonder. Vanavond zijn we met z’n viertjes lekker uit eten geweest. Morgen is het zondag en doen we lekker rustig aan en maar eens kijken waar we nu heen gaan. De weersvoorspellingen zijn niet zo bijzonder voor de komende dagen, bewolking en regen, dus maar eens zien…. 17-04-2009 Zadar was weer een van die leuke plaatsjes aan de kust. Wel duur, een ligplaats voor éen nacht is 75 euro. Mijn plan om hier een wasje te draaien is mislukt. Op woensdag hebben we voor het eerst onze vouwfiets in elkaar gezet. Ben daarop richting het oude stadje gefietst met een tas met was om deze bij de laundry te wassen. Helaas de laundry was dicht en ging ook niet meer open. Het is erg lastig hier om een wasmachine in de haven te vinden of een laundry in de stad. Ben dus maar fanatiek op de hand aan het wassen. Weer eens wat anders dan thuis het gemak van een wasmachine en droger. Maar wel in een heel leuk stadje terecht gekomen. Op de markt nog wat groente, fruit en een paar steaks voor op de BBQ gehaald en toen weer richting boot. Jack, Roos en Romée opgehaald die druk waren met school, om met z’n vieren weer richting Zadar te gaan voor een heerlijke cappuccino mit kuchen. Daarna lekker rondgelopen door de stad in het zonnetje. Romée en Roos hebben daarna nog even in een speeltuin gespeeld. Het leven is zo slecht nog niet. Vandaag zijn we helaas weer op de motor, met tegenwind, naar Skradin gevaren. Vanochtend met regen vertrokken, na een woelige nacht voor anker, maar tegen de middag begon het zonnetje te schijnen. Skradin ligt een stukje op de Krka rivier die uitmond in de Adriatische zee. Morgen gaan we in het Nationaal park Krka een bezoek brengen aan de watervallen. Dat schijnt zeker de moeite waard te zijn. De tocht hier naartoe over de rivier was ook al heel bijzonder. Prachtige rotsen waar je tussendoor vaart en hoge bruggen en elektriciteitsdraden waar we onderdoor moesten. Heel spannend of dit wel ging lukken. Uiteraard ging het goed, maar hoogt inschatten is toch erg lastig. 14-04-2009 Vanmiddag zijn we aangekomen in Zadar. Vanuit Mali Losinj, waar we 1e paasdag hebben doorgebracht, zijn we ‘s middags vertrokken naar een prachtige baai in de buurt. Hier heb ik(Christa) ‘s middags voor het eerst op het dek in de bikini liggen zonnen. Roos en Romée hebben lekker gezwommen bij een strandje. Jack niet, die had ‘s ochtends al een paasduik gemaakt voor de boot van 4,5 meter om een plateautje dat van de boot was gevallen op te duiken. Gelukkig hebben we zwemvliezen meegenomen. Tweede paasdag hebben we een tocht gemaakt naar een eilandje genaamd Silba. Het klinkt mooier dan dat het is. Het leek wel een spookstadje. Alleen in het restaurantje aan de haven was leven, voor de rest was het vervallen en uitgestorven. Toen het ook nog begon te regenen was het helemaal triest. De eigenaar van het restaurant heeft wel een lekkere vis voor ons gegrild met spinazie en aardappeltjes en de meisjes hebben lekkere pannenkoeken gegeten. Dat maakte veel goed. Onderweg naar Silba toe was het zeilen lastig, vanwege draaiende wind, soms geen wind, dan weer stevige wind. Vandaag een prachtige zeiltocht gemaakt. Het zonnetje scheen en we konden halve wind, voor de wind richting Zadar, ongeveer 28 mijl met een gemiddelde van 5,5 knopen. Dat ging dus lekker... 11-04-2009 Inmiddels liggen we op het eiland Losinj. We zijn 2 nachten in Pula geweest. Niet echt een mooie stad. Als je hier vanaf het water aankomt, nodigt het niet echt uit. Vervallen gebouwen, schutterstorentjes en grote hijskranen. Alleen het amfitheater was de moeite van het bezoeken waard. Gisteren zijn we naar het eiland Unije gevaren. Helaas geen wind dus alles op de motor. Wel weer dolfijnen gezien, maar wel in de verte. Voor anker in een prachtige baai met veel groen en rotsen. We zijn samen over het eiland gelopen naar het enige dorpje ,Unije waar de tijd heeft stil gestaan. Heel bijzonder. Hier hebben we in het zonnetje genoten van gegrilde calamari met friet in één van de drie restaurantjes op het eiland. Heerlijk genieten. Vandaag 2 uur gevaren naar een ander eiland, Losinj. Eén van de vele eilanden hier. Prachtig. Helaas weer geen wind. In het dorpje Mali Losinj is het gezellig druk vanwege het paasweekend. We liggen midden in het dorp aan de kade. Weer veel bekijks. Morgen blijven we hier nog, lekker genieten van het mooie weer (23 graden) en de dames willen natuurlijk nog eitjes schilderen voor de Pasen. Die moeten we dan maar ergens in het dorpje verstoppen. 07-04-2009 We liggen voor anker in een prachtig baaitje in Rovinj. Het ligt net iets voorbij het dorpje en de jachthaven. We zijn hier gisteren aangekomen na een tocht met weinig wind vanuit Porec. Onderweg heeft Jack voor het eerst zijn hengel uitgeprobeerd. Het woord werphengel werd wel erg serieus genomen, het aas werd letterlijk in het water geworpen…. En weg was het. De tweede keer ging beter maar al snel werd het aas gesignaleerd door een meeuw, oef bijna weer wat kwijt. Helaas de eerste keer was nog niet echt een succes en dus ook niets gevangen. Vandaag zijn we in het baaitje van Rovinj gebleven. Vanmorgen buiten in het zonnetje hebben Roos en Romée eerst school gehad net als gisteren. We hebben best al veel gedaan. Begrijpend lezen, taal en rekenen. Ze hebben lekker gespeeld aan het strandje en Romée redt zich al goed met ons motorbootje (dinghy). Aan het eind van de middag hebben Roos en Romée voor het eerst gezwommen, maar het water was wel koud. Daarna lekker gebarbecued. Heerlijk, het is echt genieten onze eerste week. Morgen vertrekken we naar Pula. 05-04-2009 Vandaag zijn we aangekomen in Porec (Kroatië). Vanmorgen om 10.30 uur zijn we vertrokken uit Pyran. Het was bewolkt en er was geen wind. Dus maar op de motor. Onderweg gaat het zonnetje schijnen. We proberen onderweg nog een keer te zeilen, maar dat is geen succes. We komen geen steek vooruit , dus toch maar weer op de motor. Als we vlak voor Porec zijn, worden we verrast door een kleine school dolfijnen. Dit hadden we niet verwacht op één van onze eerste tochten. Erg leuk. In Porec leggen we aan bij een mooring aan de boulevard. Het is nog even oefen om zo’n kabel uit het water te vissen, maar met wat hulp van de kade lukt het. Wel een gesmeer om je boot aan te leggen aan vieze kabel die continu in het water ligt, maar goed het hoort erbij. Het is lekker warm dus de dames gaan gelijk in de zomerkleren. Onze eerste echter warme dag, dus ook maar gelijk een dikke ijsco halen in het dorp. De boot heeft veel bekijks aan de boulevard. Het is erg druk met families die hier rondwandelen op palmpasen en velen blijven staan kijken bij de boot. We zijn vast ook de eerste toeristen hier…. 04-04-2009 Eindelijk is het dan zover; vandaag hebben we onze eerste zeiltocht gemaakt. Alles in en op de boot is de afgelopen dagen door ons in gereedheid gebracht en we zijn klaar om te gaan zeilen. We kunnen rustig aan beginnen. Het is bewolkt, 18 graden en het waait niet al te hard, windkracht 3. Hoog aan de wind en een paar keer over stag zeilen we naar Pyran, zo’n 15 mijl vanaf Koper. Pyran is een klein schilderachtig dorpje gebouwd op een smalle hoog oprijzende rots aan de Adriatische kust van Slovenie. Boven het dorpje torent de domkerk van St Jurij uit. Hier hebben we vanmiddag een mooie wandeling naartoe gemaakt. Goed voor de kuitspieren! En uiteindelijk een prachtig uitzicht over het dorp en de Adriatische zee. Gisteren hebben we onze boot “LiveBLUE” gedoopt met Champagne. Romée mocht de boot dopen, maar kreeg helaas de fles niet kapot. Na een aantal pogingen is het Jack uiteindelijk gelukt en zaten we om 12.00 uur achter de Champagne. Roos heeft ook nog een strakke actie gemaakt. Ze bleef met haar springtouw achter de boot haken tijdens het afstappen van de boot. Plons daar lag ze in het water. Gelukkig wist ze wat ze moest doen . Ze zwom netjes naar de achterkant van de boot. Omdat wij gegil hoorden, snelden we toe en konden Roos uit het water vissen. Eind goed, al goed. Ze vond het water nog wel wat aan de koude en de zoute kant. 02-04-2009 We zijn in Koper, Slovenie. Gisteren om 10.04 uur vertrokken met de trein richting Schiphol. Onze vlucht om 14.30 uur had iets vertraging, doordat een passagier niet kwam opdagen. Verder ging de vlucht voorspoedig en in Venetie een heerlijk temperatuurtje. Na een rit van 2 uur in een Fiat Panda (prima autootje, Dianne) kwamen we om 19.30 uur aan in Koper. LiveBlue, onze boot lag al in het water met mast en al op ons te wachten. Nadat we de spullen aan boord hadden gebracht, hebben we eerst lekker een Pizza gegeten in een klein restaurantje aan de overkant van de haven. Heerlijk, het vakantie gevoel… Vandaag een regenachtige dag. De spullen opgeruimd, boodschappen gedaan met de Panda, de zeilen erop gezet en het bijbootje opgeblazen. Kortom, veel gedaan vandaag. En Roos heeft haar eerste rekenles van Juf Christa gehad. 27-03-2009 Gisteren naar Hindeloopen geweest om de boot te laden voor transport. Van de Wetering had dit duidelijk vaker gedaan. Alles is nu ingepakt, drie volle auto’s met kleren, schoolboeken en boodschappen. Nog een paar dagen en dan vertrekken we. Heerlijk! De video van het transport staat op het fotoboek met een link naar YouTube. 20-03-2009 We hebben vakantie, maar wel mega-druk met alle voorbereidingen. Begonnen met inpakken. Het lijkt dat het erg krappies wordt aanboord met al die troep maar uiteindelijk valt het allemaal mee. De boot is nu uit het water en wordt volgende week vrijdag of maandag (30/03) geladen. Wij vliegen op 01/04 naar Venetië. 21-02-2009 Het plaatsje Koper in Slovenië. Hier vertrekken we op 2 april. Vanuit Slovenië is het een klein stukje varen naar Kroatië. 05-02-2009 We hebben ons nu wel een beetje bedacht we gaan waarschijnlijk na Sardinië richting Sicilië. Van daaruit richting Griekenland of waar de wind ons heen blaast. We hebben nu allebei toestemming gekregen van onze werkgevers om onbetaald verlof op te nemen. Dit is wel een relaxed gevoel,